Είκοσι χιλιόμετρα μακριά από την Ομόνοια, κάποιοι άνθρωποι αγωνίζονται μέσα στη νύχτα να σβήσουν φωτιές.
-Πάμε, μπορεί να το σώσουμε. Ό,τι μπορέσουμε, ακούστηκε μια φωνή.
Τι θα έσωζαν; Δεν ξέρω. Ελπίζω να τα κατάφεραν. Ό,τι και αν έσωσαν από τη φρίκη, κέρδος είναι.
Η φωτογραφία είναι screenshot από το streamlive του Sputnik Ellada.
Η νύχτα απόψε δεν παλεύεται. Στην πόλη έχει απλωθεί βαριά μυρωδιά καμένου, η ανάσα κόβεται και πέφτει ασταμάτητα βροχή στάχτης. Η θλίψη είναι ωκεανός.
Το κακό άρχισε το μεσημέρι και απλώθηκε με μεγάλη ταχύτητα. Η φωτογραφία του Κοσμά Κουμιανού φέρνει στον νου το μανιτάρι της Χιροσίμα. Κάποιοι παρατηρητικοί είδαν δύο εστίες φωτιές.
Κάποιος άλλος ένωσε τρία screenshot κι έβαλε στο κάδρο τη λέξη «επενδύσεις» με επίκεντρο τα πρώην βασιλικά κτήματα στο Τατόι.
Δεν παρακολούθησα ειδήσεις από την τηλεόραση. Μπήκα κατευθείαν στο twitter για ενημέρωση. Ευγνωμοσύνη στους πυροσβέστες και στους εθελοντές και ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης με έντονες κινητοποιήσεις των πολιτών. Να σωθούν άνθρωποι, ζώα, περιουσίες. Με αυτή τη σειρά.
Μεγάλη αγωνία να σωθούν τα ζώα και να οδηγηθούν σε ασφαλές μέρος. Τα άλογα του Ιππικού Ομίλου, τα σκυλιά από τον χώρο φιλοξενίας, διάφορα προστατευόμενα και όποια άλλα ζώα και πουλιά. Τα μηνύματα των αφεντικών, που αναζητούσαν τα ζώα τους, μου σπάραξαν την καρδιά. Όσοι ξέρετε από σκυλιά και άλογα καταλαβαίνετε την αδιαπραγμάτευτη αγάπη τους, την απέραντη πίστη τους και το ιερό δέσιμο με τον άνθρωπό τους. Ελπίζω να σμίξουν γρήγορα!
Κι αυτό που συνειδητοποιήσαμε και παγώσαμε είναι ότι λίγα δευτερόλεπτα αρκούν για να ξεσπιτωθείς και να γίνεις πρόσφυγας.
Ετούτες τις δύσκολες ώρες, εκείνο που έχει σημασία είναι τι κάνει ο ένας για τον άλλον. Η αλληλεγγύη και η αυτο-οργάνωση φέρνουν καταφύγια, φιλοξενία, τρόφιμα, φάρμακα... Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο!
