Η απόφαση του Εφετείου, που έκρινε τη Χρυσή Αυγή εγκληματική οργάνωση και ένοχη την πλειοψηφία των κατηγορουμένων, έχει τεράστια σημασία, ιστορική, ηθική, πολιτική.
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2020.
Ξημέρωσε επιτέλους στην Ελλάδα η ξεχωριστή, η λαμπρή μέρα που για πρώτη φορά καταδικάστηκε ο ναζισμός.
Τεράστια η συγκέντρωση. Ήμουν εκεί! Δέκα; Δεκαπέντε; Είκοσι χιλιάδες άνθρωποι στην Αλεξάνδρας! Κάποιοι ήρθαν από άλλες πόλεις. Οι παλιοί θυμήθηκαν μέρες της μεταπολίτευσης. Υπήρχαν νέοι, πάρα πολλοί νέοι. Μακάρι να κρατήσουν κάτι από τις στιγμές του σημερινού μεγαλείου, της σημερινής λαχτάρας, της σημερινής αγωνίας.
Διαβάστε στο HELLAS SPECIAL
Kαι να η στιγμή που περιμέναμε με τη μεγαλύτερη αγωνία! Ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα η απόφαση του δικαστηρίου ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί εγκληματική οργάνωση. Δάκρυα και γέλια!
Στο καπάκι ανακοινώνεται η απόφαση της ενοχής του Μιχαλολιάκου και δευτερόλεπτα μετά κρότου-λάμψης, δακρυγόνα και γάργαρο νεράκι υπό πίεση. Έτσι απρόκλητα, για να μην ξεχνάμε ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο.
Οι 150 μολότοφ, οι πέτρες, οι φθορές στα 10 αυτοκίνητα της αστυνομίας και τα 600 άτομα που επιτέθηκαν στους αστυνομικούς, βρίσκονταν στη φαντασία του Χρυσοχοΐδη, ο οποίος θέλησε να διαλύσει μια μεγαλειώδη ειρηνική αντιφασιστική συγκέντρωση και στη συνέχεια επιχείρησε να τη συκοφαντήσει.
Ναι, καλά! Τον παρέλαβαν στα σόσιαλ και τον έκαναν ρόμπα. Τα βίντεο τον βγάζουν ψεύτη.
Ανηφορίσαμε ένα κάθετο στενάκι της Αλεξάνδρας. Τα μάτια έτσουζαν και ο λαιμός έκαιγε από τα χημικά. Εκεί που έλεγα «το επόμενο βήμα το καταφέρνω, για το μεθεπόμενο δεν ξέρω, αλλά η χαρά μου δεν περιγράφεται» άνοιξε μια πόρτα και μας έβαλαν μέσα.
Ευχαριστούμε θερμά τον άνθρωπο που μας έβαλε στο σπίτι του –τρεις άγνωστους και μάλιστα σε καιρό πανδημίας– και μας πρόσφερε καταφύγιο μέχρι να συνέλθουμε για να μπορέσουμε να φύγουμε.
