Σήμερα έφυγε για την αιωνιότητα ο Μανώλης Γλέζος, ο «πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης», αγωνιστής της Αριστεράς και μαχητής μέχρι το τέλος. Όταν είχε σκεπάσει τον τόπο μας το σκοτάδι της Κατοχής, ο Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, τη νύχτα 30 προς 31 Μαΐου 1941, κατέβασαν τη γερμανική σημαία από τον ιερό βράχο κι έγιναν σύμβολα της αντίστασης κατά του ναζισμού.
Η Εθνική Αντίσταση απελευθέρωσε την Ελλάδα και το ναζιστικό σκοτάδι σκορπίστηκε. Όμως στα χρόνια μας τα «παλιά φαντάσματα» ξανασήκωσαν κεφάλι, οι νεοναζί πληθαίνουν, η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής δολοφονεί. Η μαυροντυμένη Μάγδα Φύσσα έγινε σύμβολο του αγώνα κατά των νεοναζί και των χρυσαυγιτών δολοφόνων. Η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια δίκη από τη μεταπολίτευση και μετά και η Μάγδα Φύσσα, εφτά χρόνια τώρα, είναι ακατάβλητη αγωνίστρια.
Έχουμε μπει «σ' έναν μεσαίωνα που όμοιό του δεν έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα». Το να τιμάμε τους ήρωες και τους αγωνιστές ζεσταίνει την ελπίδα μας, ξανανιώνει τον αγώνα μας. Η ιστορική μνήμη είναι δυνατό όπλο.
Η φωτογραφία του Μανώλη Γλέζου αγκαλιά με τη Μάγδα Φύσσα δεν είναι απλώς η απαθανάτιση μιας συνάντησης. Είναι σύμβολο του αντιφασιστικού αγώνα. Με συγκίνηση, σεβασμό και θαυμασμό έφτιαξα αυτή την αφίσα. Στους δύσκολους καιρούς χρειαζόμαστε ανθρώπινα παραδείγματα και σύμβολα στον αγώνα για την ελευθερία, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη. Η Ακρόπολη στο φόντο είναι έργο του Πάμπλο Πικάσο, φτιαγμένο το 1959, προς τιμήν του Μανώλη Γλέζου.
Η αφίσα είναι το ύστατο χαίρε μου στον καπετάνιο Μανώλη Γλέζο. Έφυγε ακριβώς 68 χρόνια μετά τη δολοφονία του Νίκου Μπελογιάννη, του ανθρώπου που ξεπέρασε τα σύνορα του καιρού του και που το μεγαλείο του εμπνέει εκείνους που οραματίζονται έναν όμορφο και φωτεινό κόσμο. Λόγω της καθολικής απαγόρευσης κυκλοφορίας δεν θα μπορέσουμε να τον αποχαιρετίσουμε πάνδημα, όπως αρμόζει. Πρώτη μέρα που το «Μένουμε σπίτι» πέφτει τόσο βαρύ!
Μεσίστια η σημαία της Ακρόπολης 1 Απριλίου |